ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ

 

«Ομπρός, βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα, ομπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από τον κόσμο!

 

Tι ιδέτε, εκόλλησεν η ρόδα του βαθιά στη λάσπη, κι ά, ιδέτε, χώθηκε τ’ αξόνι του βαθιά μες στο αίμα! Ομπρός παιδιά, και δε βολεί μονάχος του ν’ ανέβει ο ήλιος, σπρώχτε με γόνα και με στήθος, να τον βγάλουμε απ’ τη λάσπη, σπρώχτε με στήθος και με γόνα, να τον βγάλουμε απ’ το γαίμα.

 

Δέστε, ακουμπάμε απάνω του ομοαίματοι αδερφοί του! Ομπρός, αδέρφια, και μας έζωσε με τη φωτιά του ομπρός, ομπρός κ’ η φλόγα του μας τύλιξε, αδερφοί μου!»

 

"Ομπρός, οι δημιουργοί... Την αχθοφόρα ορμή Σας, στυλώστε με κεφάλια και με πόδια, μη βουλιάξει ο ήλιος!

 

Βοηθάτε με και μένανε αδερφοί, να μη βουλιάξω αντάμα! Τι πια είν’ απάνω μου και μέσα μου και γύρα, τι πια γυρίζω σ’ έναν άγιον ίλιγγο μαζί του!

 

Χίλια καπούλια ταύροι του κρατάν τη βάση

δικέφαλος αητός κι απάνω μου τινάζει

τις φτέρουγές του και βογγάει ο σάλαγός του

στην κεφαλή μου πλάι και μέσα στη ψυχή μου

και το μακρά και το σιμά για με πια είν' ένα!

Πρωτάκουστες, βαριές με ζώνουν Αρμονίες! 

 

Ομπρός συντρόφοι βοηθάτε να σηκωθεί, να γίνει ο ήλιος Πνέμμα! Σιμώνει ο νέος ο Λόγος π’ όλα θα τα βάψει στη νέα του φλόγα, νου και σώμα, ατόφιο ατσάλι.

 

Η γη μας αρκετά λιπάστηκε από σάρκα ανθρώπου! Παχιά και καρπερά, να μην αφήσουμε τα χώματά μας, να ξεραθούν απ’ το βαθύ τούτο λουτρό του αιμάτου, πιο πλούσιο, πιο βαθύ κι απ’ όποιο πρωτοβρόχι!

 

Αύριο να βγει ο καθένας μας με δώδεκα ζευγάρια βόδια, τη γην αυτή να οργώσει την αιματοποτισμένη.  Ν’ ανθίσει η δάφνη απάνω της και δέντρο της ζωής να γένει, και η Άμπελό μας ν’ απλωθεί ως τα πέρατα της Οικουμένης.

 

Ομπρός, παιδιά, και δε βολεί μονάχος του ν’ ανέβει ο ήλιος. Σπρώχτε με γόνα και με στήθος, να τον βγάλουμε απ’ τη λάσπη, σπρώχτε με στήθος και με γόνα, να τον βγάλουμε απ’ το γαίμα, σπρώχτε με χέρια και κεφάλια, για ν’ αστράψει ο ήλιος Πνέμμα!»

 

Απόσπασμα από το "Πνευματικό Εμβατήριο" του Άγγελου Σικελιανού....